In juni vorig jaar ging ik voor de eerste keer naar de
ouderraad van de school van mijn zoontje M. Het was de laatste vergadering van
dat schooljaar, en dus werden de activiteiten voor het komende schooljaar
besproken en vastgelegd. Één van de onderwerpen die naar boven kwam was een
sprookjeswandeling. Het idee was om een wandeling te organiseren die zou
beginnen en eindigen in de school, met enkele tussenstops langs enthousiaste
ouders die hun garage of oprit een dagje wilden openstellen.
Samen met drie andere ouders meldde ik me aan om dit te
organiseren. Bij onze eerste vergadering was het al meteen duidelijk: het zou
een sprookjestocht worden, waarbij de wandelaars bij elke stop telkens een
stukje van een verhaal zouden krijgen, vergezeld van een lekker hapje of
drankje.
Ik stelde me kandidaat om het verhaal te schrijven en te
illustreren. We speelden met het idee om het jaarlijkse schoolthema mee in het
verhaal te verwerken, dat dit bijvoorbeeld gestolen zou worden, en dat de
kinderen dit met behulp van het hoofdpersonage terug moesten vinden. Mijn
eerste opdracht was dus een hoofdpersonage creëren. Het beeld van een vogeltje
kwam al vrij snel bij me op. Vogeltjes kunnen immers vliegen en zich snel
voortbewegen, en vanuit de lucht hebben ze een goed overzicht.
Omdat het in de eerste plaats een verhaal voor kinderen
moest worden, ging ik in mijn familie en vriendenkring rond bij de kleinsten,
en hoorde ik welk vogeltje zij leuk vonden. Het antwoord was unaniem: een
roodborstje! Mijn hoofdpersonage, Ruben het roodborstje, was dus geboren.
Bij een volgende vergadering met mijn mede-organisatoren
werd Ruben enthousiast onthaald, en we besloten om bij elke tussenstop een
nieuw personage te introduceren, dat Ruben zou helpen in zijn zoektocht naar
het gestolen thema. Er werd gekozen voor een muis, een hond en een
(tover)konijn.
Dan bleef enkel de laatse vraag over: wie had het thema
gestolen? Vermits het verhaal een sprookje was, viel de keuze op een heks! Maar
zoals de trend al enkele jaren bij Disney leeft, hoeft een slechterik eigenlijk
helemaal niet slecht te zijn. Denk maar aan Koningin Elsa in Frozen, of
Maleficent in de gelijknamige film. Beide gaan over ‘boze’ heksen die
uiteindelijk toch niet zo slecht blijken te zijn. Zo ook bij onze slechterik.
En daar hadden we het volledige verhaal: een hoofdpersonage,
enkele helpers en een slechterik. De daaropvolgende maanden gingen we hard aan
het werk. Het verhaal kreeg vorm en werd door de andere organisatoren
bijgeschaafd. Ook de illustraties kregen stilaan vorm, en op 17 oktober was het
dan zover. Ik was best wel zenuwachtig, want dit was de eerste keer dat meer
dan 200 mensen MIJN verhaal zouden lezen, waar ik zelf bij stond dan nog!
Gelukkig was het een denderend succes, met slechts enkele kleine opmerkingen.
Ik moest wel even slikken toen men de opmerkingen wegwaaide
met de woorden “Het was nog maar de eerste keer.” Euh, de eerste keer? Dat
klinkt alsof er herhaling verwacht wordt... Ik zal me maar al op een nieuw
avontuur voorbereiden!
Benieuwd naar het verhaal? Lees het door op de afbeelding hieronder te klikken:
I went to a parents meeting in June, at the
school were my son M goes. It was the last meeting of that school year, so the
activities for the upcoming school year were discussed. One of the subjects was
an autumn-walk in the form of a fairytale, which would start and end at the
school, with several stops in between at the houses of enthousiastic parents
who were willing to open their house or garage for one day.
I signed up for this project along with three
other parents. At our first meeting we decided that we wanted a Fairytale-walk
in which participants would receive a part of the story at every stop,
accompagnied with a little snack or beverage.
I posed as candidate for writing and
illustrating the story. We thought it would be a good idea to incorporate the
school theme in the story, that for instance this would be stolen and had to be
returned with the help of a main character. So my first challenge was to create
a main character. I immediately thought of a bird, because they are fast and
can fly, and have a great overview from above.
Because it would be mainly a story for
children, I went to ask my family and friends’ kids what bird they liked best.
The answer was almost unanimous: a robin! And so my main character, Ruben, was
born.
At the next meeting my fellow organizers were
super excited about Ruben. We decided to introduce a new character at every
stop that would help Ruben to find the stolen school theme. There would be a
mouse, a dog and a (magical) rabbit.
Thus remained the last question: who had stolen
the theme? Because of the fairytale nature of the story, a witch seemed like
the natural choice. But as we have seen in Disney movies in the last couple of
years, villains are not always as bad as they seem. Thinks Queen Elsa from
Frozen, or Maleficent. Both movies are about ‘evil’ witches who turn out not to
be so bad after all. This would also be the case with our villain.
And there we had the complete story: a main
characters, some helpers and a villain. The next months meant hard work and
were used to complete the story. My fellow organizers co-edited the story and
the illustrations took shape. At last, at October 17 the big day arrived. I was
kind of really nervous because over 200 people would read MY story while I was
standing right there next to them! Luckily it was a huge success with only some
minor comments.
