vrijdag 8 juli 2016

5 Tips om je kind deze zomer niet kwijt te geraken


Het is de nachtmerrie van iedereen die met een kind op stap is: hem of haar kwijtraken. Zeker nu de zomer eraan komt, worden de stranden en pretparken weer overstroomd met enthousiast jong geweld dat veel sneller en behendiger is dan de gemiddelde volwassene. Kinderen zijn zo heerlijk spontaan: ze zien iets interessants en duiken erop af voor je het in de gaten hebt. Geweldig toch, en de hartverlamming krijg je er gratis bij.

Je kan het misschien niet uitsluiten dan je een peuter of kleuter (even) kwijtgeraakt, maar je kan er wél voor zorgen dat je ze makkelijker teruvindt.

1. Kleding in een opvallende kleur

Doe je kindje altijd bovenkleding aan in een opvallende kleur. Zo zijn ze sneller te spotten in een grotere groep mensen of als ze zich tussen struikgewas verstoppen. Ga voor fel rood, oranje of zelfs een fluo kleurtje. Opvallende tekeningen maken het ook eenvoudiger om een beschrijving aan vreemden te geven.



Houd zeker ook rekening met verschillende weertypen. Is het ’s ochtends nog frisjes en voorzie je een felgekleurde trui, laat je kind dan zeker ook een opvallend t-shirt aandoen voor als de trui na de middag in de handtas van mama verdwijnt!

2. Telefoonnummer opschrijven

Helemaal in het begin toen M een beetje zelfstandig begon rond te wandelen, merkten we dat hij totaal niet verlegen was en zich niets aantrok van de al dan niet aanwezige mama of papa. De wereld is te interessant om niet zelf te onderzoeken.

Ik schreef dus steeds mijn gsm nummer op zijn arm met een balpen, in de hoop dat als hij toch zou zoekraken en beginnen wenen, iemand wel op het idee zou komen om dat nummer te bellen.

De balpen-op-arm truc werkt altijd, want een pen heb je allicht wel bij. Tegenwoordig bestaan er echter ook verschillende alternatieven die beter zijn, want balpen vervaagt in de loop van de dag. Het beste alternatief zijn de armbandjes met een leuke vis of krokodil erop, waarop je je telefoonnummer eenvoudig met balpen kan noteren. Deze bandjes kan je voor enkele euro’s krijgen bij je locale reisbureau of via internet.

Extra tip: Hoewel balpen goed werkt op deze bandjes, doe ik er altijd nog een stuk doorzichtige plakband over. Bij de laatste versies heb ik zelfs het telefoonnummer met een dymo gemaakt en nog eens overplakt met plakband. Zo is het zeker leesbaar en vervaagt het niet.

3. Iemand laten bellen

Heel goed dat je kind een armbandje draagt met jouw telefoonnummer, maar ze moeten ook de reflex krijgen om dit te gebruiken, ook in het buitenland waar niet iedereen Nederlands spreekt.

Maak je kindje duidelijk dat als het verloren loopt, hij of zij hun bandje gewoon aan iemand moeten tonen en duidelijk “Mama” of “Papa” moeten zeggen. Die woorden zijn gelukkig nogal universeel en tegenwoordig loopt iedereen wel met een mobiele telefoon rond.

Zorg er uiteraard wel voor dat het geluid op de jouwe voldoende luid staat zodat je hem hoort.

4. Een samenkomst plek afspreken

Met heel jonge kindjes is het nog wat moeilijk, maar oudere kleuters begrijpen dit al wel. Spreek op voorhand een plek af waar je terug samenkomt indien jullie elkaar kwijtraken. Een opvallend standbeeld of de ingang van een pretpark, als je kindje de weg al goed kent.


Indien je op een vreemde plek bent, spreek dan af dat het kind teruggaat naar de laatste plek waar jullie samen waren en daar blijft wachten. Dat vermijdt dat je mekaar eindeloos voorbij loopt.

5. Verdwaalpalen aan het strand

Dit jaar zijn aan enkele Belgische kuststeden de verdwaalpalen terug. Deze palen staan op het strand en hebben een duidelijke afbeelding. Zo weet je kindje naar welke paal hij moet terugkeren om jullie te vinden. In sommige steden kan je ook armbandjes kopen met het overeenkomstige symbool, zodat ook andere mensen je kindje kunnen helpen om de weg terug te vinden.


Meer info hierover vind je op:

donderdag 30 juni 2016

Donas Mier: Amigurumi haakpatroon


Met de zomervakantie in het verschiet en een klein kleutertje dat in school over mieren en insecten geleerd heeft, leek het mij eindelijk de ideale gelegenheid om Donas Mier eens in het echt te maken.

M wilde met het mooie weer graag met de fiets naar school en zo’n klein gehaakt poppetje is ideaal om hem spelenderwijs duidelijk te maken hoe belangrijk veiligheid, voorzichtigheid en zichtbaarheid in het verkeer zijn. En ja, zelfs bij stralende zonneschijn is zichtbaarheid (lees: een fluohesje) geen overbodige luxe!

Het resultaat mag er best zijn, en Donas is ondertussen enkele keren mee naar de klas gegaan om de leerstof over mieren te visualiseren.

En omdat de zomer nu toch echt wel mag beginnen, heb ik ineens ook een zomerhoed voor onze kleine vriend voorzien!

Wil je zelf ook zo’n leuk miertje maken? Hieronder vind je het patroon.



Patroon Donas Mier
Benodigde materialen:
·         25g katoen in een kleur naar keuze
·         Restje wit katoen
·         Vulling
·         Veiligheidsoogjes 10mm
·         Haaknaald 2,5

Gebruikte termen en techniek:
·         l = losse
·         v = vaste
·         hv = halve vaste
De mier wordt spiraalsgewijs in vasten gehaakt van onder naar boven.

Patroon
Hoofd en lijfje:
1)     Haak 6v in een magische ring (6v)
2)     2v in elke 2e v (9v)
3)     2v in elke 3e v (12v)
4)     2v in elke 4e v (15v)
5)     2v in elke 5e v (18v)
6-9) 1v in elke v (18v)
10)  Elke 5e en 6e v samenhaken (15v)
11)  Elke 4e en 5e v samenhaken (12v)
12)  Elke 3e en 4e v samenhaken (9v) Vul het onderste stuk van het lijfje op.
13)  2v in elke 3e v (12v)
14)  2v in elke 4e v (15v)
15)  2v in elke 5e v (18v)
16-18) 1v in elke v (18v)
19)  Elke 5e en 6e v samenhaken (15v)
20)  Elke 4e en 5e v samenhaken (12v)
21)  Elke 3e en 4e v samenhaken (9v) Vul het bovenste deel van het lijfje op.
22)  2v in elke 3e v (12v)
23)  2v in elke 2e v (18v)
24)  2v in elke 3e v (24v)
25)  2v in elke 4e v (30v)
26)  2v in elke 5e v (36v)
27)  2v in elke 6e v (42v)
28-32) 1v in elke v (42v)
33)  Elke 6e en 7e v samenhaken (36v)
34)  Elke 5e en 6e v samenhaken (30v)
35)  Elke 4e en 5e v samenhaken (24v)
36)  Elke 3e en 4e v samenhaken (18v)
37)  Elke 2e en 3e v samenhaken (12v) Vul de rest van het lijfje en hoofd op.
38)  Elke 2v samenhaken (6v)
Knip de haakdraad af en weef hem door de 6 overgebleven steken. Trek de opening toe en werk de draad weg.

Oogjes (maak 2x)
Start met wit:
1)     Haak 6v in een magische ring (6v)
2)     2v in elke v (12v) Sluit de laatste v met de kleur van het lijfje. Werk met deze kleur verder.
3)     2v in elke 2e v (18v) Bevestig het veiligheidsoogje in het midden van de witte cirkel.
4-5) 1v in elke v (18v)
6)     Elke 2e en 3e v samenhaken (12v) Vul het oogje lichtjes op.
7)     Elke 2v samenhaken (6v)
Knip de haakdraad lang af en weef hem door de 6 overgebleven steken. Trek de opening toe en laat een lange draad over om het oogje aan het hoofd te bevestigen.

Oogleden (maak 2x)
1)     Zet een magische cirkel op met 3v. (3v)
2)     Haak 1l en keer. Haak 2v in elke v. (6v)
3)     Haak 1l en keer. Haak 2v in elke 2e v. (9v)
4)     Haak 1l en keer. Haak 2v in elke 3e v. (12v)
Knip de haakdraad lang af. Trek de draad van de magische lus aan zodat het haakwerk een halve cirkel vormt, en werk het draadje weg. Bevestig het ooglid op het gehaakte oogje zodat het de helft van het veiligheidsoogje bedekt. Werk de draad weg.

Voelsprieten (maak 2x)
Haak 15l en laat een lange draad.

Pootjes (maak 6x)
1)     Haak 6v in een magische ring (6v)
2)     2v in elke 2e v (9v)
3)     Elke 2e en 3e v samenhaken (6v)
Knip de haakdraad lang af en weef hem door de 6 overgebleven steken. Trek de opening toe. Haak nog 15l en zet af.

Afwerking
Hoofd:
Bevestig de oogjes op het hoofd, ter hooge van rij 31 en laat 6l tussen. Bevestig de voelsprieten bovenop het hoofdje ter hoogte van rij 35 en laat 4v tussen. Naai met een andere kleur een mondje. Werk alle draadjes weg.

Lijfje:
Bevestig de 6 pootjes aan het lijf. 2 ter hoogte van de schouders, 2 tussen het boven- en onderlijf en 2 onderaan. Werk alle draadjes weg.

Hoed en sjaal: hiervoor heb je 2 kleuren nodig.


Hoed:
Start met kleur A
1)     Haak 6v in een magische ring (6v)
2)     2v in elke v (12v)
3)     2v in elke 2e v (18v)
4)     2v in elke 3e v (24v)
5)     2v in elke 4e v (30v)
6)     2v in elke 5e v (36v)
7)     1v in elke v, haak enkel in de achterste lussen
8-10) 1v in elke v. Sluit de laatste v met kleur B, ga verder met kleur B
11-13) 1v in elke v met kleur B, sluit de laatste v met kleur A, ga verder met kleur A.
14)  Haak de volgende rij enkel in de voorste lussen als volgt: (42v)
(5v, 2v in v) x2, (2v, 2l, 2st overslaan, 1v, 2v in v) x2, (5v, 2v in v) x2
15)  2v in elke 7e v (48v)
16)  2v in elke 8e v (54v)
17)  2v in elke 9 v (60v)
18)  2v in elke 10e v (66v)
Zet af en werk de draad weg.

Sjaal:
Haak 61l. Sla 1l over en haak 60v. Zet af en werk de draadjes weg.




dinsdag 17 mei 2016

10 Tips om samen met een kleuter te fietsen



In Vlaanderen was het van 9 tot 13 mei weer verkeers-week. Alle kinderen werden aangespoord om op een verantwoorde en milieuvriendelijke manier naar school te komen, wat er eigenlijk op neer komt dat alle vervoersmiddelen goed zijn behalve de auto... Hoewel carpoolen wel wordt toegestaan!

Tijd dus om onze fietsen vanonder het stof te halen! En omdat 4-jarige kleuters het hoog tijd vinden om zélf met hun eigen fiets naar school te gaan, hieronder een paar tips om deze onderneming tot een goed en veilig einde te brengen.

1. Bereid de route voor

Bedenk op voorhand welke route je gaat nemen. Kijk al eens op Google Maps voor de meest ideale weg en probeer de route, met of zonder kinderen, al eens uit op een stressvrij moment. Maak er bijvoorbeeld in het weekend een uitje van en neem een picknick mee.

Maak geen te lange tochten. Een goede vuistregel is maximum de leeftijd van het kind x 2, met tussenin minstens 1 pauze.

2. Overloop samen de regels

Bespreek op voorhand goed de regels waaraan je kind zich moet houden. Moet hij/zij aan elke hoek stoppen? Wie rijdt voorop? Mag je bergaf zo snel gaan als je wil?
Herhaal de regels nog eens voor elk vertrek, ook al doe je dezelfde tocht voor de tiende keer.
Begin ook spelenderwijs je kindje de verkeersregels uit te leggen. Voorrang van rechts, de betekenis van de verkeersborden, ...

3. Links en rechts

Kent je kindje het verschil tussen links en rechts? Laat hem/haar het nog even bewijzen voor je vertrekt. Ja kan altijd aan beide kanten van het stuur iets opvallends aanbrengen waar je tijdens de tocht naar kan verwijzen. Zorg voor een item aan elke kant.
“Bij de volgende straat gaan we naar rechts, dat is de kant van je fietsbel.”
“Aan de splitsing gaan we naar links, dat is de kant van je toeter.”

4. Inspectie van de fiets

Laat je kindje zelf zijn fiets nakijken voor jullie vertrekken. Zo leert hij/zij wat er belangrijk is. Zijn de banden voldoende opgeblazen? Werkt het licht? Werkt de bel? Zitten de pedalen goed vast en draaien de wielen vlot? Zorg ook dat het zadel en stuur op de juiste hoogte staan. Hou er rekening mee dat kinderen sneller groeien dan je denkt!

5. Zichtbaarheid en veiligheid

Laat je kindje zeker altijd een fietshelm dragen en iets opvallend van kleding. Misschien een fluovestje? Sommige scholen eisen dit zowiezo van hun leerlingen, dus kan je je kindje er ineens al aan laten wennen.

6. Klein rijdt voorop

Laat je kindje altijd voorop rijden. Zo kan je hem/haar ten allen tijde in het oog houden. Omdat je zelf hoger zit, heb je een beter overzicht en kan je nog ruimschoots op tijd instructies geven om te vertragen of te stoppen indien nodig.



7. Geef niet te snel instructies

Hoewel het belangrijk is om alles goed in het oog te houden en je kindje continu te begeleiden, is het niet nodig om in de helft van de straat al aan te geven wat er op het kruispunt gaat gebeuren. Wacht tot je vlakbij bent maar je kindje nog wel genoeg tijd heeft om te vertragen of te stoppen. Dit vermijdt verwarring en onverwachte bewegingen.

8. Onverwachte bewegingen

Blijf steeds achter je kindje rijden en laat hem/haar niet te ver voorop komen, maar hou er ook rekening mee dat kinderen soms ineens kunnen stoppen, zonder aanwijsbare reden. Rij desnoods schuin achter je kind waar mogelijk.

Zeker met bruggen of heuvels hou je hier best rekening mee. Voor kinderen is bergop rijden nog vermoeiender dan voor volwassenen en ze kunnen het opeens zonder aanleiding opgeven. Bergaf kan dan weer beangstigend zijn omdat de pedalen geen weerstand meer ondervinden. Plots remmen is dan een natuurlijke reactie. Laat je kindje daarom in het begin bergaf rijden op eigen tempo, met de handjes aan de rem. Zo kunnen ze heel goed zelf hun tempo bepalen.



9. Snotjes en andere pijntjes

Zorg dat je steeds minimum een zakdoek, pleister en flesje water bij de hand hebt. Zo is een lopend neusje, dorstaanval of geschaafde knie zo opgelost en hoef je je fietstocht niet vroegtijdig af te breken.

10. Goed gedaan!

Geef niet alleen instructies tijdens de tocht, maar ook veel complimenten. Zelfs als je kindje een stukje gewoon rechtdoor moet rijden, kan een “Goed bezig!” heel bemoedigend zijn. Vertel hem/haar achteraf ook zeker hoe flink hij/zij geluisterd heeft en sluit af met een ijsje, snoepje of spelletje als beloning.

Zo houdt je kindje een positief gevoel over aan de fietstocht, zelfs al was het een beetje moeilijk of vermoeiend. 

vrijdag 13 mei 2016

Kleuter activiteit tijdens een regenachtige dag: deel 3/3 Plassenwandeling / Rainy day toddler activity: part 3/3 Rain puddle stroll

** For English, see below **

Het einde van onze regenachtige dag eindigde in… de regen! Hoe dikwijls roep je als ouder: “Niet in de plassen stappen!” wat onvermijdelijk toch nog gevolgd wordt door natte schoenen, sokken, broeken …

Nu draaiden we de rollen eens om. Het had geregend maar was eventjes droog, dus trokken we onze laarzen aan en gingen IN DE PLASSEN lopen! Alleen oppassen voor modderplassen, want die durven een kinderlaarsje al eens stevig vasthouden en voor je het weet staan ze naast hun laarzen, met de sokken in de modder. En dat is koud en nat en veroorzaakt tranen.

Waakzaam dus voor moddermonsters lieten we het echter niet aan ons hart komen, en we hupten vrolijk van de ene plas naar de andere. Plezier genoeg om ook mama en zelfs enkele nukkige hondenwandelaars te laten schateren.
Nadien ploften we moe maar voldaan in de zetel met een warme chocomelk en een zelfgemaakt koekje, en M heeft de rest van de avond braaf en rustig tv gekeken. Hoe zou dat komen?

Extra tip: een regenbroek is zeker geen overbodige luxe want het water kan hoog opspatten!


Our rainy day ended… in the rain! How often do you hear a parent yelling: “Don’t step into the puddles!” which inevitably results in wet shoes, wet socks, wet trousers …
Now it was the other way around. It had been raining throughout the day but at the moment it was dry. So we put on our rain boots and went for a walk IN THE PUDDLES! Just beware of mudpools, they have the tendancy of holding on to a small boot and before you know it you’re little one is standing in a large pool of mud next to their boots. This is cold and wet and results into tears.

Keeping clear of mud monsters we had the time of our lives, and cheerfully jumped from one puddle to another. Loads of fun and it even made mommy and some grumpy dogwalkers smile. Afterwards we fell down on the couch with a hot coco and some cookies. M quitely watched TV for the rest of the evening, I wonder why?


Hint: rain trousers may be usefull since the water may rise pretty high!

vrijdag 25 maart 2016

Kleuter activiteit tijdens een regenachtige dag: deel 2/3 Havermoutkoekjes / Rainy day toddler activity: part 2/3 Oatmeal cookies



Havermoutkoekjes

** For English, see below **

In de vorige post startten we de dag met het schilderen én proper maken van het bad en de kids. Op naar de volgende activiteit. Samen koken met peuters is ook altijd een winner, want het betekent dat de kleintjes er een boeltje van mogen maken zonder dat de ouders boos worden!

Ik koos voor het maken van havermoutkoekjes, heel makkelijk, snel klaar en met een ideale taak voor kleine kinderhandjes: chocolade in stukjes breken! Voor de chocolade nam ik Mignonettes van Cote d’Or, die zijn al redelijk dun en makkelijk te breken. En het blijft gewoon de lekkerste chocolade ooit.


Ik had 170 gram chocolade nodig, 17 chocolaatjes dus, maar ik vermoedde dat M er wel wat van zou opsnoepen tijdens het breken, dus ik gaf hem er 25. Ongelofelijk hoe plichtsbewust hij alles uitpakte en in minuscule stukjes brak. En er ging niet één stukje in zijn mond! Ik had dus koekjes met véél chocolade, maar mij hoor je niet klagen!



Nadien alles nog eens goed mengen en dan voorzichtig grote scheppen op de bakplaat leggen. Volgens het recept moeten ze maar 12 minuten bakken, wij hebben de baktijd echter verdubbeld. Misschien ligt het aan onze oven?



In ieder geval, weer even een brave peuter en lekkere koekjes op de koop toe. Het recept dat ik gebruikt heb kan je hieronder terugvinden:

Oatmeal cookies

In the last post we started of with painting and cleaning the bath tub and kids. Onto the next rainy-day activitiy. Cooking with toddlers is always a winner, cause for them it means getting your hands dirty without your parents getting mad about it.
I chose to make oatmeal cookies. Very easy, quickly done and with the ideal task for little helping hands: breaking chocolate into pieces. For the chocolate I chose Mignonettes from Côte d’Or, they’re already quite thin and easy to break. And of course it is the best chocolate ever!

I needed 170 grams, so 17 chocolates. I gave M 25 chocolates, thinking that some part of the chocolate would disappear in his mouth. Unbelievable how miticulous he unwrapped and broke the chocolates into tiny little pieces, without eating even one piece! It resulted in cookies with a lot of choclate, but you won’t hear me complain!

After a good mix we used a large spoon to lay out the cookies on a baking sheet. The recipe indicated a cooking time of 12 minutes, but I ended up doubling it.


Result: a well-behaving toddler and yummie cookies. The recipe I used for the cookies can be found here: http://allrecipes.nl/recept/2138/stevige-havermoutkoekjes-met-chocola.aspx

vrijdag 18 maart 2016

Kleuter activiteit tijdens een regenachtige dag: deel 1/3 / Rainy day toddler activity: part 1/3



** For English, see below **

Een levendige peuter op een regenachtige dag, het is de nachtmerrie van elke ouder. De voorbije weken hebben we nogal veel van die dagen gehad, dus ging ik maar eens op zoek naar leuke activiteiten om een 4-jarig jongetje bezig te houden!

Schilderen in bad

Een activiteit die we al verschillende keren hebben herhaald en die iedere keer weer succes heeft. Geen nood voor wie geen bad heeft, in de douche werkt het evengoed. Heel veel lol voor de kindjes, en als ouder moet je er niet mee inzitten want het is supermakkelijk te maken én het ruimt zonder problemen op!

Voor badverf heb je namelijk maar 2 ingrediënten nodig: goedkoop scheerschuim en voedsel kleurstof. Je spuit scheerschuim in een paar bekertjes en voegt bij elk bekertje enkele druppels kleurstof. Goed menen en zie daar: badverf.




Nu kan je je kleine spruit naar hartenlust laten ‘schilderen’ en de pret kan niet meer op. Eerst verwonderd kijken hoe het witte schuim in gekleurde verf veranderd, dan natuurlijk het schilderen zelf, met de handjes of een grote verfborstel. De muren, het bad, zichzelf, alles moet eraan geloven. Nadien wordt al het resterend schuim op de bodem van het bad uitgesmeerd om een indoor schaatsbaan te maken. Opgelet, dit is glad en kan valpartijen veroorzaken!




Na alle pret is het ook supergemakkelijk opruimen, gewoon de douche sproeier erop zetten en alles verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ook dat vinden de kleinsten fascinerend. Extra voordeel is dat je kleine schat de rest van de dag zalig naar scheerschuim ruikt!

Het idee heb ik oorspronkelijk gevonden via Laughing KidsLearn


A vivid toddler on a rainy day, it’s a parent’s worst nightmare. The past few weeks however brought us several of those days. Time for me to go on a search for fun activities to keep a 4-year old happy.

Painting the bath tub

This is an activity we already tried a few times before, and it has proven to be a success every time. No worries for those of you without a tub, a shower cabin will do the trick just as well. It’s a lot of fun for the little ones, super easy to make and no hassle to clean up afterwards.



You only need 2 ingedients for this paint, namely cheap shaving cream and food colouring. You simply put shaving cream in different cups and add a few drops of food colouring to every cup. See the delighted faces when the white stuff turns into beautiful coloured paint! Then the painting itself of course, with a paint brush or just the hands. Walls, tub, themselves, everything gets a new colour! The rest of the paint is used to turn the tub into an indoor ice skating slope. Be careful, this is slippery and can cause slipping and falling toddlers.



After all the painting and skating fun it is time to clean up and once again this is moment of joy, because all that paint washes away like snow in the sun. Extremely fascinating for the little ones, and as an extra you have a shaving-cream-smelling little toddler for the rest of the day.


I originally found the inspiration for this activity on Laughing Kids Learn.

dinsdag 8 maart 2016

Beestjes haken / Crochet animals: Amigurumi


** For English: see below **

Naast schrijven en illustreren heb ik nog een creatieve hobby, nu ja twee eigenijk: haken en breien. Na een drukke werkdag en levendige peuter kan ik helemaal tot rust komen met een haak- of breiwerkje, lekker opgerold op de zetel.

Sinds een 3-tal jaren heb ik ook de hype rond amigurumi’s, of kortweg ami’s, ontdekt. Amigurumi is een Japans woord en is een samenvoegsel van ami (haken/breien) en nuigurumi (knuffelbeest). Een amigurumi is dus een in-het-rond gehaakt/gebreid knuffelbeest. Je vindt ze in alle maten terug, van piepkleine sleutelhangertjes tot giga-knuffels. Ideaal dus om zelf je knuffels te maken, want patronen vind je overal, op het internet of in leuke boekjes, en je kan voldoen aan alle wensen van de kleinsten onder ons. Begin bijvoorbeeld maar eens een knuffelbeest in de vorm van een slak te zoeken!
Het grote voordeel is ook dat je ze perfect kindvriendelijk kan maken. Je gebruikt veiligheidsoogjes, dat zijn oogjes met een muurvaste sluiting aan de binnenkant van het handwerk en kunnen dus niet losgepeuterd of afgeknabbeld worden. Voor vulling kan je in de hobbywinkel terecht, maar de vulling van een goedkoop, machine-wasbaar kussen is even goed.


Voor de Sprookjestocht uit de vorige post besloot ik het verhaal iets tastbaarder te maken door de personages ook ‘in het echt’ te maken. Voor Daks de hond, Mats de Muis en het Toverkonijn was de keuze snel gevallen op de ontwerpen van Stip & Haak: Teckeltje Sam, Muis Fiep en Konijntje Pluis. Deze ontwerpen zijn eenvoudig, snel te maken én gratis!



Deze 3 helden kon ik netjes afmaken voor de Sprookjestocht zelf zodat ze op de grote dag zelf letterlijk mee op post konden staan. Nadien kreeg ik ze gelukkig wel terug mee naar huis, want dit had zoontje M uitdrukkelijk gevraagd.

Gefascineerd door amigurumi’s en wil je er zelf ook aan beginnen, of ben je op zoek naar leuke patronen? mijn favoriete ontwerp(st)ers zijn:
Christel Krukkert: http://www.christelkrukkert.nl/ /

Besides writing and illustrating, I also love knitting and crocheting. After a busy day at work and an extreme vivid toddler, I can totally wind down, curled up at the couch with a ball of yarn.

About a year or 3 ago I discovered the amigurumi hype, also known als amis. Amigurumi is Japanese and means knitting (ami) stuffed animals (nuigurumi). You can find them in all sizes, from tiny keychain ornaments to lifesize bears. Perfectly to make your own stuffed toys, because patterns can be found everywhere, on the internet or in amigurumi books. You can meeet even the hardest request from your children because you can make any toy yourself! For example, make a knitted snail for a school project!
The major advantage is that you can make them perfectly childfriendly. You use safety eyes that can’t come loose due to little hands or teeth, and for filling you can buy amigurumi stuffing at the hobby store or use the filling of a cheap, machine washable pillow.

For the Fairy-tale walk I decided to make the story a little more real by making the characters for real. I used the free patterns from “Stip & Haak” to create Daks the dog (Sam), Mats the mouse (Fiep) and the Magic Rabbit (Pluis).
These 3 heroes were ready at the day of the Fairy-tale walk and they were all manning their post. Luckily I got them back afterward, because my son M asked for them to play with.


Got fascinated by amigurumis and eager to try it yourself? These are my favourite designers (all in Dutch, but you can easily registrate on Ravelry.com and find tons of free patterns in any language)

zaterdag 13 februari 2016

Sprookjestocht / Fairy-tale walk


**For English, see below**

In juni vorig jaar ging ik voor de eerste keer naar de ouderraad van de school van mijn zoontje M. Het was de laatste vergadering van dat schooljaar, en dus werden de activiteiten voor het komende schooljaar besproken en vastgelegd. Één van de onderwerpen die naar boven kwam was een sprookjeswandeling. Het idee was om een wandeling te organiseren die zou beginnen en eindigen in de school, met enkele tussenstops langs enthousiaste ouders die hun garage of oprit een dagje wilden openstellen.

Samen met drie andere ouders meldde ik me aan om dit te organiseren. Bij onze eerste vergadering was het al meteen duidelijk: het zou een sprookjestocht worden, waarbij de wandelaars bij elke stop telkens een stukje van een verhaal zouden krijgen, vergezeld van een lekker hapje of drankje.

Ik stelde me kandidaat om het verhaal te schrijven en te illustreren. We speelden met het idee om het jaarlijkse schoolthema mee in het verhaal te verwerken, dat dit bijvoorbeeld gestolen zou worden, en dat de kinderen dit met behulp van het hoofdpersonage terug moesten vinden. Mijn eerste opdracht was dus een hoofdpersonage creëren. Het beeld van een vogeltje kwam al vrij snel bij me op. Vogeltjes kunnen immers vliegen en zich snel voortbewegen, en vanuit de lucht hebben ze een goed overzicht.

Omdat het in de eerste plaats een verhaal voor kinderen moest worden, ging ik in mijn familie en vriendenkring rond bij de kleinsten, en hoorde ik welk vogeltje zij leuk vonden. Het antwoord was unaniem: een roodborstje! Mijn hoofdpersonage, Ruben het roodborstje, was dus geboren.

Bij een volgende vergadering met mijn mede-organisatoren werd Ruben enthousiast onthaald, en we besloten om bij elke tussenstop een nieuw personage te introduceren, dat Ruben zou helpen in zijn zoektocht naar het gestolen thema. Er werd gekozen voor een muis, een hond en een (tover)konijn.



Dan bleef enkel de laatse vraag over: wie had het thema gestolen? Vermits het verhaal een sprookje was, viel de keuze op een heks! Maar zoals de trend al enkele jaren bij Disney leeft, hoeft een slechterik eigenlijk helemaal niet slecht te zijn. Denk maar aan Koningin Elsa in Frozen, of Maleficent in de gelijknamige film. Beide gaan over ‘boze’ heksen die uiteindelijk toch niet zo slecht blijken te zijn. Zo ook bij onze slechterik.


En daar hadden we het volledige verhaal: een hoofdpersonage, enkele helpers en een slechterik. De daaropvolgende maanden gingen we hard aan het werk. Het verhaal kreeg vorm en werd door de andere organisatoren bijgeschaafd. Ook de illustraties kregen stilaan vorm, en op 17 oktober was het dan zover. Ik was best wel zenuwachtig, want dit was de eerste keer dat meer dan 200 mensen MIJN verhaal zouden lezen, waar ik zelf bij stond dan nog! Gelukkig was het een denderend succes, met slechts enkele kleine opmerkingen.

Ik moest wel even slikken toen men de opmerkingen wegwaaide met de woorden “Het was nog maar de eerste keer.” Euh, de eerste keer? Dat klinkt alsof er herhaling verwacht wordt... Ik zal me maar al op een nieuw avontuur voorbereiden!
Benieuwd naar het verhaal? Lees het door op de afbeelding hieronder te klikken:



I went to a parents meeting in June, at the school were my son M goes. It was the last meeting of that school year, so the activities for the upcoming school year were discussed. One of the subjects was an autumn-walk in the form of a fairytale, which would start and end at the school, with several stops in between at the houses of enthousiastic parents who were willing to open their house or garage for one day.

I signed up for this project along with three other parents. At our first meeting we decided that we wanted a Fairytale-walk in which participants would receive a part of the story at every stop, accompagnied with a little snack or beverage.

I posed as candidate for writing and illustrating the story. We thought it would be a good idea to incorporate the school theme in the story, that for instance this would be stolen and had to be returned with the help of a main character. So my first challenge was to create a main character. I immediately thought of a bird, because they are fast and can fly, and have a great overview from above.

Because it would be mainly a story for children, I went to ask my family and friends’ kids what bird they liked best. The answer was almost unanimous: a robin! And so my main character, Ruben, was born.

At the next meeting my fellow organizers were super excited about Ruben. We decided to introduce a new character at every stop that would help Ruben to find the stolen school theme. There would be a mouse, a dog and a (magical) rabbit.

Thus remained the last question: who had stolen the theme? Because of the fairytale nature of the story, a witch seemed like the natural choice. But as we have seen in Disney movies in the last couple of years, villains are not always as bad as they seem. Thinks Queen Elsa from Frozen, or Maleficent. Both movies are about ‘evil’ witches who turn out not to be so bad after all. This would also be the case with our villain.

And there we had the complete story: a main characters, some helpers and a villain. The next months meant hard work and were used to complete the story. My fellow organizers co-edited the story and the illustrations took shape. At last, at October 17 the big day arrived. I was kind of really nervous because over 200 people would read MY story while I was standing right there next to them! Luckily it was a huge success with only some minor comments.

It did startled me when the comments were discarded with the words “It was only the first time.” Eh, first time? That sounds like the expectation of repetition… I better prepare for a new adventure next year!